قصه ی حضرت آدم و حوا علیهماالسلام در قرآن کریم نمایش سرگذشت ما است که در مرآه صیقلی سرّ خاتم صلی الله علیه و آله و سلم منعکس و متمثل شد و قوالب الفاظ وحی ریخته شده است. از این نکته صادره از بطنان عرش تحقیق گفتار صادق آل محمّد علیهم السلام که بهشت دنیاوی بود، روشن می شود قتدبّر.
(نکته 575 هزار و یک نکته، ص 325)

در معراج خاتم و احادیث معراجیه تدبر کن تا بدانی که انسان تا به عالم برزخ صعود نکرد حقایق برایش مکشوف و متمثل نمی گردد.
(نکته 855 هزار و یک نکته، ص 694)

آنگاه که سالک، مجذوب عظمت و جلال و جبروت وجود مطلق شد آن حالت را تعبیر به تمثل بی صورت می کنند و کشف بی مثال نیز گویند، بند دهم و بند نوزدهم دفتر دل در تمثل و کشف های بی مثالی و تجلیات اسماء و صفاتی و تجلیات ذات در بیان این نکته مطلوبست اگر خواهی رجوع کن.
(نکته 966 هزار و یک نکته، ص 792)

میکائیل موکل ارزاق است، و اسرافیل مفید ارواح و آن اصل که صور نوعیه را بر ماده تبدیل می کند، و عزرائیل ترقّی دهنده مواد است از صور نازلتر به کاملتر، و جبرئیل متوجه سازنده مجردات که ادراک می کنند به فهم و تعقّل و آن سه اول مظهر رحمت رحمانیه اند، و جبرئیل رحمت رحیمیه، و همه این چهار را می شناسیم برای این که به زندگی ما مربوط اند. فافهم.
(نکته 974 هزار و یک نکته، ص 795)

معراج سه قسمت بود: از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی سیر در زمین و راجع به حال امّت و آنچه واقع آنها بود نمایش داده شد و آن متعلّق به عالم شهادت است، و سیر  در آسمان ها نظر به حالِ خودِ پیغمبر دارد که آسمان برزخ میان عالم پایین و عالم بالا یعنی غیب و شهادت است و خود پیغمبر واسطه ی میان این دو عالم است، حالِ خود در میان آسمان ها مشاهده فرمود، و از آسمان ها گذشت راجع به عالم غیب محض است و جبرئیل با حال وساطت و پیغام آوری از غیب به شهادت و تمثل به صورت جسمانی در عالم غیب محض نیست، لذا پیغمبر از آخر آسمان ها جبرئیل را گذاشت و بالا رفت و اشعار مولای رومی در بیان این مقام شیرین است که:
احمد ار بگشاید آن پر جلیل           تا ابد مدهوش ماند جبرئیل
(نکته 975 هزار و یک نکته، ص 796)